معرفی امامزاده جعفر بن موسی الکاظم علیه السلام
امامزاده جعفر بن موسی الکاظم علیه السلام
عالم دانشمند و زاهد، حضرت امامزاده جعفر(ع) که صحن و سرای زیبا و مطهرش هرروزه در شهر پیشوا منزلگه هزاران عاشق دل‌سوخته به خاندان عصمت و طهارت است، بنا برنوشته کتب انساب یکی از فرزندان بلافصل حضرت امام موسی کاظم (ع)است.
حضرت امامزاده جعفر (ع) که وی را جوادی و اولاد او را جوادیون و شجریون نیز می‌خوانند پس از رشد و نمو در خاندان پاک و مطهر محمدی و کسب فیوضات معنوی، به یاری برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) پرداخت و پس‌ازآنکه حضرت امام رضا (ع) دعوت مأمون الرشید را پذیرفت و از مدینه راهی شهر طوس شد، وی نیز همانند آن حضرت با کاروانی به سرپرستی خود و با حضور فرزندان و فرزند زادگان حضرت امام موسی کاظم (ع) همچون ابراهیم و ابوالجواد (ع) از بغداد رو به ولایت خراسان نهادند.
آن حضرت و دیگر همراهان هنگامی‌که به ناحیه ساوجبلاغ رسیدند پس از درگیری با دشمنان (سپاهیان مأمون)، حسن بن موسی الکاظم (ع) شهید شد و به بعضی دیگر از همراهان آن حضرت جراحاتی وارد شد پس‌ازاین پیکار با فرارسیدن شب، همگی در اطراف این منطقه پراکنده شدند، اما حضرت جعفر بن موسی الکاظم (ع) که در منطقه ساوجبلاغ در حین دفاع مجروح گردیده بود در توابع ورامین به موضع سناردک، در منزل جلال‌الدین نام براثر شدت جراحات وارده در تاریخ 15 جمادی‌الثانی سال 217 هجری قمری به شهادت رسیدند و در گورستان محل، دفن گردیدند.
تاریخ و معماری بنای آستان مقدس امامزاده جعفر (ع)
بنای
مجلل و باشکوه امامزاده جعفر بن موسی الکاظم (ع) در زمان سلطنت طهماسب
صفوی ساخته‌شده است و محراب داخلی حرم در قسمت جنوب بنای بقعه قرار دارد و
ازاره داخلی مقبره تا ارتفاع 5/1متری با کاشی‌های معرق فیروزه‌ای، مشکی زرد
و سفید بر زمینه لاجوردی با نقوش تزیینی اسلامی مزین شده و در اواخر دوران
پهلوی بالای ازاره داخل حرم و گنبد نیز تماماً آیینه‌کاری شده است. ضریح
متبرک این مقبره در وسط گنبد خانه‌بر روی پایه‌ای 30 سانتیمتری از سنگ مرمر
سبز قرار دارد و از جنس طلا و نقره می‌باشد که هنر میناکاری تزیین‌شده و
کتیبه‌های آن با خط ثلث و نستعلیق نوشته و در سال 1371 هجری شمسی ساخته و
نصب گردیده است.
در پایان کتیبه‌ای که روی درب ضریح سابق مرقد مطهر موجود است تاریخ سال 903 هجری حک گردیده و در پایان کتیبه داخل حرم که به خط ثلث می‌باشد نام شاه‌طهماسب صفوی و تاریخ 903 حک‌شده است و این بقعه در سال 21/08/1317 توسط میراث فرهنگی به ثبت آثار ملی به شماره 319 رسیده است.
گنبد این بنای مجلل که ازجمله آثار ارزشمند معماری مذهبی ایران است دارای 21متر ارتفاع و 5/9متر قطر می‌باشد که به شیوه دو پوش ساخته‌شده و فاصله بین پوش اول و دوم آن 7 متر است و بر روی پایه شانزده ضلعی با هشت پنجره می‌باشد که چهار پنجره آن دارای شیشه‌رنگی است، کاشی‌های فیروزه‌ای قسمت خارجی گنبد با نقوش هندسی و کتیبه‌هایی به خط ثلث و نستعلیق و کوفی بنایی تزیین گردیده است و علاوه بر جنبه تزیینی دارای نقش عایق برای حفاظت از برف و باران می‌باشد که در سال 1354 توسط سازمان ملی حفاظت آثار باستانی مرمت و تعمیر گردیده است. ایوان زیبای غربی این آستان مقدس در سال 1227 هجری قمری با دستور فتحعلی شاه قاجار هنگام تعمیرات بنا اضافه گردید که ابعاد آن 7×20/8 متر می‌باشد و کف و ازاره آن تا ارتفاع 80/1 متری، در سال‌های اخیر با کاشی‌کاری پوشانده شده و پوشش سطح ایوان به‌وسیله گچ، سفیدکاری و یزدی بندی در قسمت طاق به‌صورت رسمی بندی و آیینه‌کاری تزیین گردیده است.
منبع : وب سایت شهرداری و فرمانداری شهرستان پیشوا
