:: جعفر بن موسی الکاظم علیه السلام ::

پایگاه اطلاع رسانی اهل تشیع

:: جعفر بن موسی الکاظم علیه السلام ::

پایگاه اطلاع رسانی اهل تشیع

:: جعفر بن موسی الکاظم علیه السلام ::
بایگانی
آخرین نظرات

وقتى مردم وارد میدان میشوند و پشتوانه‌ى یک نهضت، احساسات مردم، اندیشه‌ى مردم و حضور مردم میشود، آن نهضت قابل ادامه است و پیروزى براى آن نهضت رقم میخورد؛ حادثه‌ى پانزده خرداد این مطلب را نشان داد.

                                سخنرانی آیت الله خامنه ای در روز چهاردهم خرداد1392

 

پیامدهای قیام 15 خرداد در شهرستان پیشوا
قیام 15 خرداد سال 42 کفن پوشان شهرستان پیشوا باعث شد که روند پیروزی نهضت اسلامی با سرعت و شتاب بیشتری به پیش رود؛ در واقع می توان با قاطعیت بیان نمود که پیروزی انقلاب اسلامی ایران و سرنگونی سلطنت 2500 ساله شاهنشاهی مرهون و مدیون قیام 15 خرداد مردم است که مردم شهرستان پیشوا در آن نقش محوری و مرکزی را ایفا کردند.
بعد از قیام 15 خرداد 1342، بینش سیاسی مردم ورامین افزایش پیدا کرد و افزایش بینش سیاسی مردم این منطقه را می توان مرهون تلاشهای روحانیون پیشوا دانست و از این زمان به بعد بود که مردم ورامین بیش از گذشته با گروههای مذهبی برای مبارزه با حکومت پهلوی همکاری داشتند.
پس از قیام 15 خرداد 42، مردم پیشوا نیز به تبعیت از امام خمینی (ره) که حکومتی اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه را تنها راه نجات ملت ایران معرفی می کرد، خواستار تشکیل حکومتی بر اساس اصول اسلامی شدند؛ مردم ورامین حکومت سلطنتی پهلوی را حکومتی می دانستند که اصول اسلامی را زیر پا گذاشته و بر اساس مطامع نفسانی حکومت می کند و به همین دلیل خواستار ایجاد حکومت اسلامی شدند.

توسعه ساواک در شهرستان پیشوا
قیام 15 خرداد باعث توسعه ساواک در شهرستان پیشوا شد. سازمان اطلاعات و امنیت کشور در شهرهایی مثل ورامین، اصفهان، شیراز و ... که قیام کرده بودند، فعالتر شد و از هیچ خشونتی دریغ نمی کرد.
ساواک پیشوا لحظه به لحظه اخبار و رویدادهای منطقه را به مرکز گزارش می داد و سعی در کنترل تمام امور داشت.
در کنار ساواک، ژاندارمری و شهربانی نیز در پیشوا فعال بودند و در زمینه حفظ امنیت و کنترل معترضین به ساواک کمک می کردند؛ همین امر، ترس و وحشت را به جان مردم منطقه انداخت؛ ساواک اجازه بلند شدن هیچ صدایی را نمی داد و رعب و وحشت عجیبی را در پیشوا حکم فرما کرده بود.
کسی جرأت نداشت با قیام کنندگان 15 خرداد که از بند رژیم آزاد شده بودند، ملاقات کند و اگر ملاقات می کرد مورد ضرب و شتم قرار می گرفت و زندانی می شد.
ساواک اجازه برگزاری مجالس سخنرانی راهم نمی داد و اگر کسی مجلس برپا می کرد و ساواک مطلع می شد، تحت تعقیب قرار می گرفت. روحانیون منطقه نیز از بیان فتواهای مراجع بویژه امام خمینی (ره) در مساجد منع شده بودند و ساواک در این مورد سختگیری شدیدی را اعمال کرده بود.
قیام 15 خرداد 42 مردم پیشوا باعث شد تا سیاسث شاه که سعی داشت با اصلاحات ارضی و انقلاب سفید، حمایت طبقات محروم و مستضعف، کارگران و کشاورزان را بدست آورد، با شکست مواجه شود زیرا اکثر تظاهرکنندگان 15 خرداد 42 کشاورزان و کارگران و مستضعفان بودند که این امر نشان می داد شاه در اعمال سیاست خود موفق نبوده است.
قیام 15 خرداد سبب شد تا رژیم ستمشاهی پهلوی، مردم منطقه پیشوا را از امکانات خدماتی، رفاهی، بهداشتی و شهری محروم کند.
به همین دلیل، مردم این شهرستان پس از قیام 15 خرداد در رنج و سختی زندگی می کردند که آثار این محرومیتها و عقب ماندگیها هنوز هم در منطقه مشاهده می شود.


خاطره رجبعلی رضایی از ۱۵ خرداد پیشوا :

رجبعلی رضایی : حدود ۳ بعد از ظهر روز ۱۵ خرداد خبر منتشر شد که حضرت آیت‌الله خمینی دامت برکاته را دستگیر کرده‌اند. جمعیت از پیشوا به سوی ورامین حرکت کرد و حدود چهار بعد از ظهر تقریبا جمعیت پیشوا به اول شهرستان ورامین وارد شدند و جمعیت ورامین به آنها پی در پی ملحق شد و نزدیک مسجد خاتم‌‌الانبیاء ورامین کمی توقف کردند، برای پیوستن مردم و مرتبا جمعیت افزوده می‌شد. تا ابتدای پل کارخانه قند ورامین کثرت جمعیت خیلی زیاد شد. مرتبا به جمعیت اضافه می‌شد تا موسی‌آباد ورامین باز کمی توقف کردند.

 

 در مسیر مرتبا از قراء اطراف، مردم می‌آمدند تا اینکه نرسیده به پل باقرآباد ورامین مرتب در مسیر خبر می‌آمد که ارتش برای جلوگیری می‌آید. مردم اعتنا نمی‌کردند تا اینکه ماشین‌های ارتشی نزدیک یک مزرعه که به نام آقای حسین نوع‌پرور بود رسید و یک قنات کهنه‌ای هم آنجا بود. بدون اینکه به مردم اخطار متفرق شدن بدهند، سنگر گرفتند و مردم را به رگبار مسلسل بستند. از جمله مشاهدات عینی بنده این بود که یک جوان پیراهن و حتی زیرپیراهن خود را در آورد و جلو رفت و گفت بزنید و اول کسی را که زدند ایشان بود و پس از کشتن او عده کثیری از مردم متفرق شدند و پناهنده به یک مزرعه گندم شدند که اگر آن مزرعه نبود خیلی از مردم کشته شده بودند و در اثر کثرت جمعیت عده‌ای که عقب‌سر جمعیت بودند با مشاهده اوضاع و احوال جلو، برگشتند. تیراندازی تا حدود نماز مغرب و عشا ادامه داشت و موج تیر در هوا مرتب به چشم می‌خورد و پس از متفرق کردن مردم، عده‌ای را دستگیر و کشته‌شدگان و زخمی‌ها را در ماشین‌های ارتشی ریختند و بردند.

 


قیام 15 خرداد 1342 مردم پیشوا و ورامین

 در واقع جرقه ای بود برای شعله ور نمودن انقلاب بزرگی که به حکومت ستمکار طاقوت و شاهنشاهی پایانی ابدی داد.

قیامی که در در صحن مطهر حضرت امامزاده جعفر(ع) و پس از شنیدن خبر دستگیری حضرت امام خمینی (ره) آغاز شد بلافاصله تبدیل به جنبشی اعتراضی شد و  مردم این شهر پیشوا در اعتراض به این اقدام، با پای پیاده عازم تهران بودند که در جلوی پل باقرآباد به گلوله بسته شدند و صدها تن از آنان به درجه رفیع شهادت نایل آمدند....

بنا به گذارش شاهدان عینی حادثه در صبح روز 15 خرداد 1342 مصادف با دوازدهم محرم الحرام بود که مردم بسیاری از منطقه در حرم مطهر امامزاده جعفر (ع) جمع شده بودند تا شاهد مراسم خاص روز بنی اسد باشند مراسمی که فقط در شهر پیشوا و در امامزاده جعفر (ع) هر ساله برگزار می شود باشند. ناگهان خبر دستگیری امام خمینی (ره) به مردم می رسد. مردم مذهبی و عاشق ولایت پیشوا که ارادت خاصی به راه و روش اولیا دین و ائمه اطهار و امامزاده شهید و بزرگوار شهر خود دارند به محض دریافت خبر با پای پیاده از صحن امامزاده به سمت تهران حرکت نمودند... در بین راه مردم منطقه بخصوص مردم انقلابی ورامین به تظاهرات کنندگان ملحق شدند و جمعیتی عظیم را به وجود آوردند.

در طول مسیر حرکت به تهران، شعارهای « خمینی، خمینی، خدا نگهدار تو/ بمیرد، بمیرد، دشمن خون خوار تو»، «مرگ بر این دولت قانون شکن»، « ای شیعیان دستگیر کردند مرجع ما را/ خدا براندازد این قوم اعدا را» و « مرگ بر شاه» سر می دادند.  و نیز با توجه به ایام سوگواری امام حسین (ع) در طول مسیر، ذکر « یا حسین» و « صلوات» هیچ گاه قطع نمی شد.

مزدوران رژیم شاهنشاهی که می دیدند به خیل عظیم معترضان لحظه به لحظه افزوده می شود احساس خطر کردند و بلافاصله دست بکار شدند و در هنگام غروب در نزدیکی پل باقرآباد سد راه معترضان شدند و بلافاصله پس از یکی دو اخطار بر مردم بی دفاع و غیر مسلح آتش گشودند و عده زیادی را به شهادت رساندند و به هر روشی بود معترضان را متفرق نمودند و روز های بعد نیز بسیاری از مردم پیشوا و ورامین را دستگیر و روانه زندان ستم شاهی نمودند.

بظاهر این اعتراضات و تظاهرات سرکوب شد اما در واقع قیام 15 خرداد سال 1342 مردم پیشوا و ورامین آتش انقلاب را در دل جوانان و مردم ایران روشن ساخت و همین آتش شعله ور شده نهایتا در 22 بهمن 1357 دامن رژیم منحوص پهلوی را گرفت و نظام شاهنشاهی را سوزاند و پیروزی انقلاب بزرگ اسلامی ایران را رقم زد.

 

شهید پیشوایی قیام 15 خرداد ، شهید عزت الله رجبی

نام پدر: مشهدی نصرالله

تاریخ و محل تولد: 1312 - سَناردک( از روستاهای پیشوا)

وضعیت تاهل: متأهل

محل شهادت: پل باقرآباد قرچک

تاریخ شهادت: 15 خرداد 42

مزار شهید: مسگرآباد

وی از نوجوانی در برنامه های مذهبی که در حرم امامزاده جعفر(ع) برگزار می شد، شرکت فعالی داشته و در کنار این برنامه ها، در کار کشاورزی به پدر نیز کمک می کرد و ثمره زندگی مُشترکش، یک فرزند به نام علی است.

روحیه ای ظلم ستیز داشته و در برابر ستم اربابها ساکت نمی ماند و از رعیتها دفاع می کرد.آن شهید شجاع، در قیام 15 خرداد از صحن امامزاده جعفر(ع) پیشوا تا پل باقرآباد با قیام کنندگان بوده و با شور جوانی و حرکت شجاعانه خود در جلوی جمعیت، در تشویق مردم نقش مهمی داشت. سرانجام در غروب خونبار 15 خرداد 1342 هدف گلوله سنگدلان رژیم پَهلَوی قرار گرفته و به شهادت رسید و پیکر مطهرش همراه با دیگر شهدا، توسط مأموران رژیم در مسگرآباد، غریبانه مدفون شد.

 

شرح کوتاهی از شهید قیام 15 خرداد ، شهید اردستانی

نام پدر: عباسعلی، تاریخ تولد: 1313 - روستای کهنک (نزدیک پیشوا) متأهل،

محل شهادت: پل باقرآباد قرچک، تاریخ شهادت: 15 خرداد سال 42، مزار شهید: مسگرآباد.

آن شهید سرافراز از نوجوانی در برنامه های مذهبی حضور فعال داشته و با نوحه خوانی و ذکر مصیبت اهل بیت(ع) دلهای مُشتاقان و ارادتمندان آن عزیزان را به مظلومیت خاندان رسالت، بیشتر متوجه می کرد و در کار کشاورزی هم یار و مددکار پدر بود و ثمره ازدواجش، سه فرزند به نامهای اکبر، علی اصغر و کبری است.

آن شهید عزیز روز 15 خرداد، همراه با قیام کنندگان از صحن امامزاده جعفر(ع) تا پل باقرآباد با صدای دلنشین خود نوحه سرایی کرد که نوحه "هر که دارد هوس کرببلا بسم الله ..." را با سوز و گداز، چنان خواند که اشک از چشمان قیام کنندگان و کفن پوشان همراهش سرازیر شده و با او همخوانی کردند.

سرانجام نغمه آن بلبل عاشق، در پل باقرآباد توسط جنایتکاران رژیم پَهلَوی خاموش گشته و به شهادت رسید و پیکر پاک آن شهید همراه دیگر شهدا در مسگرآباد، غریبانه به خاک سپرده شد.


                                                        منبع: مجله پانزده خرداد – بهار ۱۳۸۵ – شماره ۷
                                                                 تایپ و انتشار : داریوش مصلح


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۹/۲۵
مصلح

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی